درخت رحمت

درباره درخت رحمت

درخت رحمت، درخت چنار هفتصد ساله‌ای است که آن را در کرمانشاه و به زبان بومی «دار شیرن‌ فه‌ رائ» یا همان درخت‌ شیرین و ‌فرهاد می‌نامند؛ درخت رحمت، درختی کهن‌ سال و بلند قامت است که در سال‌های اخیر به ثبت آثار ملی، طبیعی و فرهنگی رسیده است.

این درخت زیبایی شگفت و منظره غریبی دارد؛ قامتی نزدیک به چهل متر و تنه‌ای نزدیک به نه متر دارد. قدمت و عمر طولانی چنار رحمت که در حدود میانه قرن پانزدهم میلادی، قرن نهم هجری کاشته شده از یک سو و بار سنت و باورهای مقدسی که با خود به زمانه اکنون آورده از سوی دیگر، باعث شده تا این چنار کهن‌ را به عنوان اثری هم طبیعی و هم ملی و فرهنگی به ثبت برسانند.

چنان که از دو نام این چنار، یعنی «رحمت» و «شیرین و ‌فرهاد» نمایان است، این درخت در طول حیات طولانی خود، نمادی برای حکایت عاشقانه شیرین و فرهاد و دیگر عشاق تمام دوره‌ها بوده، از آن به عنوان میعادگاه و محل قرار عاشقانه استفاده می‌کرده‌اند و افزون بر این و مهم‌تر اینکه نام «درخت رحمت» نشانه مقدس بودن و نظرکردگی این چنار زیباست.

سنتی که در مناطق مختلف کرمانشاه، همچون دیگر جاهای ایران، از دیرباز در میان مردم بوده است و بخشی از آداب و مناسک دینی – معنوی مردمان، با التجا بردن و نیت‌ بستن به شاخسار این‌ گونه درختان معنا یافته است؛ بنابراین مصداق معنایی لفظ «رحمت» چیزی غیر از این نیست که این درخت، محلی برای نذر و دعا و دخیل مردم بوده، تا واسطه میان مردم و بهره بردن از فیض و رحمت حق‌ تعالی گردد.

هرچند روایتی دیگر از وجود مردی کفاش به نام رحمت حکایت می‌کند، که در گذشته زیر سایه این درخت کفاشی می‌کرده است! از دیگر داستان‌های محلی و مردمی در مورد این درخت، یکی هم داستان شکستن پای اسب خسرو پرویز در طاق بستان است که شیرین از این اتراق کوتاه استفاده کرده، به یادمان عشق دیرینه‌اش به فرهاد، این درخت را می‌کارد!

بنابر این روایت، عمر درخت رحمت به بیش از هزار سال و به دوران ساسانی بازمی‌گردد؛ که این خود شاید دلیلی باشد برای مردمان کرمانشاه که گاهی، تا همین امروز نیز، از نامی دیگر برای این درخت استفاده می‌کنند: «درخت چنار قدیمی طاق‌ بستان»